Είναι χαρακτηριστικό της κουλτούρας του λαού της Ιαπωνίας να συνθέτει με επιτυχία στοιχεία άλλων πολιτισμών, σε κάτι νέο και διαφορετικό. Ιάπωνες σχεδιαστές μοιράστηκαν την DIY φιλοσοφία του Βρετανικού punk, και υιοθέτησαν την χρήση καρό υφασμάτων, σκισμένων ρούχων, και φυσικά των αξεσουάρ με καρφιά.
Kawaii – Η Ιαπωνική κουλτούρα του cuteness
Στα πρώτα μισά της δεκαετίας του 90, τα στυλ ξεπηδούσαν στο Τόκυο με custom made διαφορετικότητα από προσωπική επιλογή και όχι καθοδηγούμενα από trends. Τα Wamono ήταν τα πρώτα κορίτσια που συνδύαζαν παραδοσιακά στοιχεία της αρχαίας Ιαπωνίας με εμφανή την προσπάθεια μίμησης των manga, τυλιγμένα σε ένα cuteness πακέτο.
Το cuteness στην Ιαπωνία δεν είναι απλά ένας χαρακτηρισμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί απροσδιόριστα για να περιγράψει κάτι cute. Είναι ολόκληρη κουλτούρα που απλώνεται σε όλο το φάσμα του πολιτισμού, ονομάζεται Kawaii, έχει μέχρι και δικό της γραφικό χαρακτήρα και είναι γνωστή σ’εμάς από τα Πόκεμον και το Hello Kitty. Η προσαρμογή του Kawaii στη μόδα ενθάρρυνε την πιο παιδική όψη των κοριτσιών σε μια συμφωνία πλαστικών κοσμημάτων και παιχνιδιών φορεμένα ως αξεσουάρ με αποκορύφωμα την υπερποικιλία του ροζ.
Ganguro girls – Η σκοτεινή εκδοχή του Harajuku
Κάπου στο Τόκυο της αρχές της δεκαετίας εμφανίστηκαν τα Ganguro girls , μια εξέλιξη του Gyaru style με το λευκό make-up και τα λευκά χείλη πάνω σε ηλιοκαμένο δέρμα, σαν κατάξανθες Γιαπωνέζες από την Καλιφόρνια. Με κοντές φούστες και πλατφόρμες, φωσφοριζέ και νέον αξεσουάρ, stickers στη μούρη και ογκώδη εξτένσιονς, έγιναν γνωστές και ως Yamamba ή Mamba. Το στυλ ήταν μια επανάσταση ενάντια στο στερεοτυπικό look που ήθελε τις Γιαπωνέζες με κατάλευκα πρόσωπα και μαύρα μαλλιά
Εκμεταλλευόμενοι την τάση των κοριτσιών, το 1995 η ίδρυση του fahsion brand 66%DOKIDOKI σηματοδότησε την πολυχρωμία και τα αμέτρητα αξεσουάρ, ενώ το ωχταόροφο πολυκατάστημα Shibuya 109 της ομώνυμης περιοχής πουλούσε μόνο Shibuya style.
Πως το Τόκιο κατακλύστηκε από Λολίτες
Για όσα κορίτσια ένιωθαν πως το Ganguro style ήταν πολύ προκλητικό και σεξουαλοποιημένο, ξεκίνησε από την περιοχή Harajuku της Shibuya του Τόκυο, η υποκουλτούρα της Λολίτας.
“Ενώ στον δυτικό κόσμο η λολίτα κρύβει σεξουαλικό υπονοούμενο, στην Ιαπωνία είναι το εντελώς αντίθετο και απεικονίζει μια αθωότητα. “
Έτσι γεννήθηκε ένας φανταστικός κόσμος από Goth λολίτες με μαύρα μίνι βικτωριανά φορέματα σε μια soft εκδοχή του κρινολίνο, για κομψό εφηβικό μοιρολόι. Η εμψύχωση της βικτοριανής κούκλας, στολισμένη με δαντέλες, bonnets, kawaii τσάντες. Με Mary Jane πατούμενα ολοκληρωνόταν ένα twee image που αν υπήρχε τικ τοκ εκείνη την εποχή θα τις έκανε βασίλισσες.
Ένα από τα πρώτα street styles, οι Sweet λολίτες, ακολούθησαν το δρόμο της σεμνής Γιαπωνέζας γκέισας με μία cuteness πλοκή. Κύριο χαρακτηριστικό που τις ξεχώρισε από τις υπόλοιπες λολίτες ήταν τα παστέλ χρώματα με κυρίαρχο το ροζ που τις έκανε άμεσα αναγνωρίσιμες. Αξεσουάρ με αναφορές από την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, κάλτσες μέχρι τα γόνατα, ψηλά τακούνια και στολισμένες ομπρέλες ολοκλήρωναν την εικόνα τους.
Πως το Harajuku style ταξίδεψε στον δυτικό κόσμο
Στον υπόλοιπο πλανήτη δεν γνωρίζαμε τίποτα για τη μόδα των νέων στην Ιαπωνία ώσπου κυκλοφόρησε το περιοδικό Street από τον Ιάπωνα φωτογράφο Shoichi Aoki και τον Noriko Kojima. Tο 1997 με την κυκλοφορία του περιοδικού Fruits από τον Scoichi, πολλές από τις φωτογραφίες του έγιναν δημοφιλής στο ευρύτερο χώρο της μόδας. Μία εγκυκλοπαίδεια του καθημερινού street style του Τόκυο θα έλεγε κανείς, που όμως συνδέθηκε στενότερα με τις υποκουλτούρες από την Shibuya μέχρι το Harajuku.
